Hun woning uit 1895 is met een hybride warmtepomp en twee plug-in batterijen nu bijna zelfvoorzienend. Het is het sluitstuk van een lange geschiedenis van verbouwen, renoveren en verduurzamen.
“Onze ambitie met de verduurzaming is om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn”, zegt Kees. “En we willen natuurlijk een bijdrage leveren aan het verbeteren van het milieu. Ook het kostenaspect speelt mee, want door onze investeringen zien we onze maandelijkse energielasten dalen.”
Van bedrijf naar woning
In de gezellige woonkamer van Kees en Loes vertellen zij enthousiast over hun oude twee-onder-een-kap woning. Zij hebben de woning met hun twee zoons in 1992 betrokken als woonhuis met atelier. Oorspronkelijk was in de woning een timmerbedrijf gevestigd (familie Kelderman). Aan de ene kant werd gewerkt en aan de andere kant gewoond. In de jaren zestig van de vorige eeuw is de werkplaats verhuisd naar een nieuw bijgebouw dat nu dienst doet als atelier. De helft van de woning is toen verkocht, waarbij twee woonhuizen ontstonden, de huidige huisnummers 15 en 15a.
In tegenstelling tot het bijgebouw heeft het woonhuis van circa 140 m2 geen spouwmuren, maar steens muren. Toen Kees en Loes er in 1992 kwamen wonen, is één van de twee dakkapellen verbreed en is er tevens dubbel glas in de woonkamer geplaatst. Verder is er bij het betrekken van de woning niet veel gewijzigd met betrekking tot isolatie en duurzaamheid. Tot 2010, toen de centrale verwarming werd aangelegd, is het huis verwarmd met 6 gaskachels.
Renovatie en verduurzaming
De afgelopen 33 jaar hebben Kees en Loes, mede afhankelijk van de financiële mogelijkheden, hun woning stapsgewijs gerenoveerd en verduurzaamd. In 1998 is het asbesthoudende dakbeschot van het woonhuis verwijderd en een nieuw pannendak geplaatst. Een paar jaar later is de zolder bewoonbaar gemaakt met een vloer en vaste trap en is tevens het dak geïsoleerd met glaswol. Rond 2008 is de woonkamer van binnenuit geïsoleerd en afgetimmerd met gipsplaten. Hetzelfde is gedeeltelijk op de eerste verdieping gedaan. In 2015 wordt Tonzon vloerisolatie aangebracht onder de woonkamer (waar een kruipruimte aanwezig is). En in 2023 worden de bestaande dakkapellen voorzien van kunststof kozijnen en hr++ glas. In 2013 zijn de eerste zonnepanelen op het woonhuis geplaatst. Inmiddels zijn het er 20 waarvan een deel op het dak van het totaal gerenoveerde atelier ligt.
De renovatie en verduurzaming van het atelier (bijgebouw) is een verhaal apart. In 2021 en 2022 is dit tot een comfortabel verblijf omgetoverd, goed geïsoleerd, met infrarood vloerverwarming en voorzien van ramen met hr++ glas. Voor warm water is een elektrische boiler geplaatst die via een slimme schakelaar opwarmt zodra er een overschot aan zonnestroom is. In de renovatie is veel zelfwerkzaamheid en creativiteit van Kees gaan zitten. Petje af voor het resultaat.
Doorgepakt: hybride warmtepomp en thuisbatterij
De laatste jaren hebben Kees en Loes doorgepakt in de verduurzaming. In 2024 is een hybride Quatt warmtepomp geplaatst op een van de dakkapellen (links zichtbaar op de foto).
Het gasverbruik is hiermee gedaald van 1100 naar circa 350m3 per jaar. Met een warmtepomp neemt het stroomverbruik natuurlijk fors toe. Het voordeligste is dan om zoveel mogelijk stroom zelf op te slaan (of te gebruiken) en zo min mogelijk terug te leveren aan het net. Met het oog op het einde van de salderingsregeling is dit helemaal het geval.
Onlangs zijn daarom twee Home Wizard plug-in thuisbatterijen à €1400 per stuk aangeschaft. Het zijn handzame kleine accu’s die je gewoon in het stopcontact kunt steken. Ze kunnen elk 2,5 kWh opslaan.
In de praktijk merkt Kees dat hij in dit jaargetijde nauwelijks nog stroom afneemt van zijn leverancier. De overdag opgeladen batterijen leveren voldoende stroom voor het witgoed dat ’s nachts elektriciteit nodig heeft. En ook de warmtepomp die ’s ochtends draait, maakt gebruik van de voorradige energie. Onderstaand grafiekje laat zien hoe dat op een bepaalde dag in april werkt.
De stippellijn is het vullingspercentage van de batterij. Paars is de opgenomen zonnestroom, en groen is wat de batterij levert. In het proces van opladen en leveren gaat overigens altijd stroom verloren. Het is een illusie om te denken dat een thuisbatterij je zelfvoorzienend maakt in het stroomverbruik, maar de praktijk van Kees wijst uit dat je de zelf opgewekte stroom economischer kunt benutten.
Het was een leuk en informatief gesprek met Kees en Loes. Ze kunnen trots zijn op hun gezellige, karakteristieke woning. Het is het resultaat van geduld, toewijding, creativiteit, zelfwerkzaamheid en beperkte investeringen. Zo kun je ook in een oud pand comfortabel en energiezuinig wonen.
Frank Buers